Week 24

Tja... Soms kom je van die woorden tegen die meteen de nodige verwarring veroorzaken. Dit kan te maken hebben met het gebruikte of te gebruiken voorzetsel dat moet volgen op het woord, maar soms kunnen ook meerdere constructies gebruikt worden.

Zo ontstond vorige week een korte discussie omtrent het gebruik van het woord van de week. Is het een aversie van iets of een aversie tegen iets? Het blijkt allebei te kunnen/mogen, maar eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat in 90% van de gevallen toch "tegen" als voorzetsel volgt op aversie.

Soms is echter de betekenis zelf al aanleiding om de Dikke van Dale erop na te slaan. Nu is dit precies waar deze blog heen wil: uitbreiding van de woordenschat en stimulatie van de hersenen (al is het maar een beetje).

Daarom deze week ook weer een uitdaging, want gebruik "gebrouilleerd" maar eens in een zin, laat staan op de juiste wijze met het juiste voorzetsel. En ik vraag me dan meteen af: waarom bestaat dit woord alleen in een voltooide tijd? Het werkwoord brouilleren is niet terug te vinden in de DvD...

Nu wil het feit dat ik afgelopen week enigermate gebrouilleerd ben geraakt met een arbeidsrelatie/klant. Hoe kan het toch dat er een type mensen bestaat dat alleen maar neemt, neemt en neemt? Geven of vergeven is er niet bij, en dat stoort me soms enorm. Dan loop je het vuur uit je sloffen om alles voor ze te regelen, en dan zit er zo'n tuthola die bij het eerste hobbeltje de hakken in het zand zet en op hoge poten een irreeel en eenzijdig betoog houdt bij haar manager, die vervolgens doodleuk (zonder wederhoor) de hele relatie op het spel zet. Alhoewel ik me dan serieus afvraag of hier dan nog sprake is van een relatie, of dat we het beter als een soort van eenrichtingsverkeer kunnen bestempelen. In ieder geval: we zijn nu gebrouilleerd, ook al is het hobbeltje opgelost.