Week 26

Geïnspireerd door de belevenissen van een expat in Hongarije, wordt het woord van deze week clownesk.

Op de een of andere manier roepen woorden die eindigen op -esk altijd een bepaalde, schilderachtige sfeer op, die zelden positief is. Grotesk, clownesk, gigantesk, romanesk, karnavalesk, cabaretesk, je kunt je er iets bij voorstellen, maar vaak is de associatie toch in de negatieve sfeer.

Een van de positieve uitzonderingen (ook al wordt het ook wel gebruikt om kleinerend over iets te spreken) is natuurlijk het veelgehoorde pittoresk. Maar in vergelijking met de andere woorden wordt pittoresk ook veel meer gebruikt. Zouden we dan toch positief in het leven staan?

Week 25

On-wel-voeg-lijk. Onwelvoeglijk. Het rolt uit je mond, maar het ziet er niet uit als je het schrijft. Gek iets, taal.

Maar goed, onwelvoeglijk dus. Een woord dat je niet snel zult gebruiken, maar het maakt je verhaal zoveel smeuïger. De schrijver dezes is overigens ook niet vies van enig onwelvoeglijk taalgebruik om zijn onvrede te uiten. Maar er zijn ook personen (ik noem geen namen, he Sje) die, getuige de onwelvoeglijke reacties op andere blogs, zich het liefst continu en hoofdzakelijk van dergelijke taal bedienen.

Alleen is de term onwelvoeglijk uitermate subjectief en relatief. Dus misschien lul ik wel uit mijn nek (deze zinsnede zou ik in het dagelijkse leven en werk niet als onwelvoeglijk ervaren, maar op de een of andere manier ziet het er nu wel plat uit). Wie zal het zeggen...

Week 24

Tja... Soms kom je van die woorden tegen die meteen de nodige verwarring veroorzaken. Dit kan te maken hebben met het gebruikte of te gebruiken voorzetsel dat moet volgen op het woord, maar soms kunnen ook meerdere constructies gebruikt worden.

Zo ontstond vorige week een korte discussie omtrent het gebruik van het woord van de week. Is het een aversie van iets of een aversie tegen iets? Het blijkt allebei te kunnen/mogen, maar eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat in 90% van de gevallen toch "tegen" als voorzetsel volgt op aversie.

Soms is echter de betekenis zelf al aanleiding om de Dikke van Dale erop na te slaan. Nu is dit precies waar deze blog heen wil: uitbreiding van de woordenschat en stimulatie van de hersenen (al is het maar een beetje).

Daarom deze week ook weer een uitdaging, want gebruik "gebrouilleerd" maar eens in een zin, laat staan op de juiste wijze met het juiste voorzetsel. En ik vraag me dan meteen af: waarom bestaat dit woord alleen in een voltooide tijd? Het werkwoord brouilleren is niet terug te vinden in de DvD...

Nu wil het feit dat ik afgelopen week enigermate gebrouilleerd ben geraakt met een arbeidsrelatie/klant. Hoe kan het toch dat er een type mensen bestaat dat alleen maar neemt, neemt en neemt? Geven of vergeven is er niet bij, en dat stoort me soms enorm. Dan loop je het vuur uit je sloffen om alles voor ze te regelen, en dan zit er zo'n tuthola die bij het eerste hobbeltje de hakken in het zand zet en op hoge poten een irreeel en eenzijdig betoog houdt bij haar manager, die vervolgens doodleuk (zonder wederhoor) de hele relatie op het spel zet. Alhoewel ik me dan serieus afvraag of hier dan nog sprake is van een relatie, of dat we het beter als een soort van eenrichtingsverkeer kunnen bestempelen. In ieder geval: we zijn nu gebrouilleerd, ook al is het hobbeltje opgelost.

Week 23

Deze week, om het wat makkelijker te maken, een woord dat niemand gebruikt maar dat toch overal opduikt: aversie.

Zo heb ik een aversie van schoonmaken, maar meestal zeg ik toch echt dat ik schoonmaken niet leuk vind of er niet van houd. Trouwens, zo wordt het door de meeste mensen gezegd. Hoe komt het dan toch dat je het woord regelmatig hoort op radio en tv en terugziet in kranten of tijdschriften?